fos open scouting

Wie zijn we - geschiedenis

De Geschiedenis van Scouts Durendael, Lier

Oorsprong van Scouting en Eerste Groepen in België

De basis van onze groep gaat terug naar de oorsprong van scouting zelf. In 1907 organiseerde Lord Baden-Powell het allereerste scoutskamp op Brownsea Island, wat gezien wordt als het begin van de wereldwijde scoutingsbeweging. Het jaar daarop publiceerde hij Scouting for Boys, waarmee scouting snel internationaal bekend werd.

In België vormde zich al in 1909 een eerste scoutsgroep, opgericht door de jonge Engelsman Harold Parfitt in Brussel, bedoeld voor Engelse koloniale inwoners. Dankzij zijn voorbeeld ontstonden ook andere groepen, en in 1910 werd de Algemene Raad van de Boy Scouts van België (BSB) opgericht. In 1912 werd de Vlaamse tak, het Vlaams Verbond van Katholieke Scouts (VVKS, nu Scouts & Gidsen Vlaanderen), opgericht, terwijl de BSB later zou uitgroeien tot FOS Open Scouting.

De Eerste Groep in Lier

In de archieven van BSB vinden we terug dat in 1914 de eerste scoutsgroep in Lier werd opgericht. Deze groep werd echter stopgezet tijdens de Duitse bezetting in de Eerste Wereldoorlog. Na de oorlog, in 1919, ontstond er een nieuwe groep in Lier, maar details over de duur en activiteiten van deze groep zijn schaars.

Oprichting van Durendael (1947)

De basis voor wat wij nu kennen als Durendael werd gelegd in 1946, toen minister Kamiel Huysmans scholen aanmoedigde om scoutsactiviteiten te starten vanwege de educatieve waarde. In 1947 besloot de toenmalige directeur van het Koninklijk Atheneum van Lier, de heer Ceulemans, op aandringen van Dr. Jan Ceurremans om een scoutsgroep op te richten. Turnleraar Fernand Claes werd gevraagd om leiding te nemen, en de groep kreeg het BSB-nummer 233. Zo werd de eenheid Durendael geboren, vernoemd naar het mythische zwaard van ridder Roeland, symbool voor moed en volharding.

De groep organiseerde vanaf het begin wekelijkse activiteiten op de speelplaats van het Atheneum en in 1948 vond het eerste zomerkamp plaats op de Kesselse Heide. De school had nog veel invloed op de scoutsactiviteiten; de leden moesten bijvoorbeeld op houten vloeren slapen in plaats van rechtstreeks op de grond.

De Jaren 1950: Groei en Uitdagingen

In de vroege jaren '50 groeide de groep gestaag. Er kwamen zomerkampen bij, zoals in Ferooz in 1949, waar zich een klein incident voordeed door bezorgde ouders na geruchten over “erge dingen” op kamp. Dit bleek te gaan over de inbeslagname van snoep, om eerlijk te verdelen onder de scouts.

In 1950 besloot de groep om zich meer los te maken van de school. De familie Queeckers stelde een tuin ter beschikking, waar de groep vergaderde en activiteiten hield. Het zomerkamp in Dworp dat jaar had een unieke instructiestijl: alle mededelingen werden in Morsecode gegeven.

In 1955 bouwde de groep, geholpen door een scoutsvader, een blokhut in de Mallekotstraat. Deze periode bracht ook kampthema’s met zich mee, zoals Davy Crockett (1955) en Indianen (1956). In 1957 namen vier scouts deel aan de Wereldjamboree in Engeland ter ere van het 50-jarig bestaan van scouting.

Hoogtes en Laagtes in de Jaren '60 en '70

De jaren ‘60 zagen verdere groei. In 1967 werden vijf scouts afgevaardigd naar de Wereldjamboree in de VS en vierde de groep zijn 20-jarig bestaan met een groot Paaskamp. Echter, rond 1975 viel de verkennerstak uiteen door een gebrek aan leiding. Toch bleef de groep doorzetten en in 1976 werd een memorabele vlottentocht op de Nete georganiseerd.

In 1978 herleefde de groep opnieuw dankzij de inzet van Crokaerts en Vervoort. Begin jaren '80 groeide Durendael uit tot een bloeiende eenheid met ongeveer 50 leden en vond tijdelijk onderdak in het Koninklijk Atheneum. In 1983 verhuisde de groep naar een nieuw lokaal in de Blokstraat, dat door de stad ter beschikking was gesteld.

Opnieuw Opgelost, Terugval en Heropbouw in de Jaren '80 en '90

In de jaren '80 bleef de groep wisselvallig in omvang. Eind jaren '80 werd Durendael zelfs tijdelijk op non-actief geplaatst. Maar in 1989 werd de groep heropgericht door Crokaerts, Vanoppen, en Van Doren, die een verkenners- en gidsentak voor tien personen startten. De eenheid bleef groeien, en in 1992 werd er een welpentak opgericht. In 1995 namen zes Durendaelers deel aan de Wereldjamboree in Nederland.

Een Eigen Thuis en Nieuwe Structuur (2000-heden)

Na jaren van voorbereiding kreeg Durendael in 2000 eindelijk een eigen lokaal aan de Maasfortbaan. De groep groeide verder, met nieuwe takken zoals de bevertak en de seniortak. In 2002 organiseerde de eenheid de Saamdagen van FOS, een groots evenement op de terreinen van de Dungelhoefkazerne.

Door de jaren heen heeft Durendael vele ups en downs gekend, maar het sterke leiderschap, de inzet van toegewijde vrijwilligers, en het enthousiasme van de leden hebben de groep telkens weer tot bloei gebracht. Dankzij deze rijke geschiedenis leeft de geest van moed en volharding die met het symbool van het zwaard Durendael verbonden is, nog altijd voort in de scouts van vandaag.